Soms overspoelt het
mij, dat warme
gevoel van veiligheid en licht
Ik voortga voor Uw aangezicht.
Dan wil ik U zien en U
aanbidden
mij plaatsen voor Uw
eeuwig Huis
Maar U, U bent zo groot
en heilig,
U willen zien is een abuis.
Ik zou Uw aanschijn
niet verdragen
Uw Heiligheid is mij te hoog
Maar toont U mij, gelijk bij Mozes
Uw goedheid voor mijn
vragend oog.
Dan dekt U met Uw Hand
mijn ogen
in duisternis gaat U voorbij.
Om dan in Christus ’t
al te verhogen:
Uw goedheid, in Hem, toont U mij.
In Hem sta ik dicht bij
U Vader
In Zijn gena , zie ik U aan.
Is dan
mijn wankelend bestaan.
Jenny en
Jacob Polderdijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten